رفع تنش شوری (اکسالتر)
محصول اکسالتر کیلیترین حاوی مقدار قابل توجهی از اسیدها و مولکول های آلی حاصل از تخمیر میکروارگانیسم های مفید است و نقش اصلی در بهبود ساختار خاک، آزادسازی کمپلکس های خاک و در نتیحه بقای بیشتر موجودات خاکزی وحفظ اکوسیستم خاک را ایفا می کند. میکرو ارگانیسم های اکسالتر در اطراف ریشه مستقر شده و علاوه بر تولید ترکیبات شبه هورمونی، سبب حفظ و ارتقای سلامت ریشه در مقابل نماتد و قارچ های بیماریزا می شوند. اکسالتر برای اصلاح آب کشاورزی، تنظیم پی اچ و ایی سی آب آبیاری و محلولپاشی نیز بسیار موثر است و کاربرد دارد. از سوی دیگر وجود سایر ترکیبات مفید از جمله ترکیبات آلی، ویتامین ها و عناصر ماکرو و میکرو می تواند ترکیب غذایی بسیار ارزشمندی برای گیاهان محسوب می شود.
مزایای مصرف اکسالتر
- اصلاح کننده آب کشاورزی و تنظیم پی اچ و ایی سی آب
- بهبــــود ساختــار خاک های اسیـــدی و قلیــــایی
- اصلاح ساختار خاک به صورت متخلخل و اسفنجی شدن
- بازیابی وضعیت طبیعــی خاک و بهبود ساختـــار خاک
- افزایـــــــش محصـــــول در آب و خاک شــــــور
- تسریع رشــد ریشه ی متوقف شــده به دلیل شــوری
میزان مصرف
آبیاری: 5 لیتر در هکتار
انواع مختلفی از ضدشوری ها در کشاورزی استفاده می شوند که عمده آنها عبارتند از:
- ضدشوری های بیولوژیکی
- ضدشوری های کلسیمی
- ضدشوری های اسیدی
وجود شوری در خاک و آب به سبب افزایش ایی سی و تحت شرایطی پی اچ و با نگاهی دقیق تر سبب اختلال در جذب عناصر غذایی از طریق ریشه می شود. شوری خاک و آب، عناصر غذایی را به دام انداخته و یا ماهیت شیمیایی آن را تغییر می دهد و از این طریق منجر به عدم جذب آنها می شود.
از دیدگاه تکنولوژی کیلیترین شوری فقط در سدیم و کلر خلاصه نمی شود. وجود انواع نمک ها همچون فسفات ها، سولفات ها، کربنات ها و از سویی اکسیدها و هیدروکسید ها، آهک ها و گچ ها در خاک و آب از عوامل شوری محسوب می شوند. علاوه بر اثرات مضر شوری خاک و آب که پیشتر اشاره شد سفتی و سیمانی شدن خاک از عواقب افزایش شوری است که بطور غیر مستقیم من جمله:
- ایجاد محدودیت برای ریشه زایی گیاه
- تغییر فلور میکروبی خاک
- کاهش قدرت آبگیری و تبادل هوا در خاک آسیب های جدی به باغ و مزرعه وارد می سازد.
موثرترین راه برای کاهش شوری از خاک، حذف عوامل شوری زا توسط ترکیبات خنثی و هضم کننده آنهاست. اسیدها اعم از آلی و معدنی همچون اسید استیک، اسید سیتریک، اسید هیومیک، اسیدهای آمینه، اسید نیتریک، اسید سولفوریک و ... قادر به انجام این عمل می باشند. این اسیدها در واکنش با عوامل شوری زا آنها را تجزیه کرده و با ایجاد واکنش های شیمیایی جانشینی سبب تغییر بنیان آنها و در نتیجه افزایش حلالیت آنها می شوند. افزایش حلالیت ترکیبات موجود در خاک از یک سو سبب افزایش جذب این عناصر از طریق ریشه می شود و از سوی دیگر در صورت آبیاری و یا بارندگی های سنگین منجر به آبشویی و حذف عناصر مزاحم از خاک اطراف ریشه می شود. هضم کمپلکس ها و گچ ها و آهک های خاک علاوه بر کاهش ایی سی و پی اچ، تخلخل خاک را افزایش داده و قابلیت آبگیری و تبادلات گازی خاک را بالا می برد. با افزایش تخلخل خاک ریشه راحت تر به اطراف گسترش می باید که به نوبه خود در جذب آب، مواد غذایی و املاح موثرتر عمل می کند.بسیاری از میکروارگانیسم ها از ابتدای خلقت و شروع حیات روی کره زمین بصورت همزیست با گیاهان در خاک اطراف ریشه زندگی می کردند. ریشه گیاهان محیط مرطوب و شرایط زندگی مطلوب تری برای میکروارگانیسم ها ایجاد می کنند و در ازای آن میکروارگانیسم ها نیز از ریشه در مقابل آفات و بیماری های خاکزی محافظت می کنند.
از سوی دیگر میکروارگانیسم ها با تولید انواع اسیدهای آلی و آمینه سبب هضم و رهایش ترکیبات به دام افتاده در خاک می شوند و از طریق ایجاد کلات با عناصر فلزی و شبه فلزی سبب افزایش جذب آنها توسط ریشه گیاه می شوند و چون این کار را بصورت بطئی و دایمی در طی شبانه روز و در تمام فصول انجام می دهند به نظر می رسد اندک اندک کمپلکس ها و عوامل شوری زای خاک را آزاد کرده و با جلوگیری از تغییرات شیمیایی ناگهانی و آنی خاک از صدمات شدید ناشی از این تغییرات به گیاه جلوگیری می کنند.
از دیگر مزایای میکروارگانیسم ها در خاک سنتز و ترشح ترکیبات پیش ساز هورمون و شبه هورمونی در اطراف ریشه گیاهان است و از این طریق تاثیرات مثبتی در رشد رویشی و عملکرد گیاهان ایفا می کنند.
بنابراین به نظر می رسد ضدشوری های بیولوژیکی نقش موثرتر و دایمی تر در کاهش شوری خاک و آب و بهبود و اصلاح ساختار خاک و ریشه به عهده دارند.
.jpg)
دیدگاه ها
ثبت دیدگاه